فضای مجازی یکی از سامانه های نوین ارتباطی است که تا پیش از به وجود آمدن آن، بشر هیچگونه پیش فرضی از آن نداشت و به راستی آفرینش فضای مجازی به دست انسان یکی از انقلاب های انسان در عرصه ارتباط و در عرصه ی تکنولوژی است. فضای مجازی در ذات خود دارای هیچ نقص و ایرادی نمیباشد و مثل آن مانند دیگر ابزارهای در دست بشر است. فضای مجازی همانند یک چاقو است و یا یک موشک که میتواند هم در زمینه درست و هم در راه شر و نابودی استفاده شود.
انسانها حجم بسیاری از داده ها را در فضای مجازی قرار داده اند، که زمینه های گوناگونی را در بر میگیرد. از محتواهای علمی تا محتواهای تجاری و اقتصادی و هنری و حتی همین متنی که در حال خواندن آن میباشید. اما متاسفانه برآوردها نشان میدهد که حدود هفتاد درصد از محتوای فضای مجازی جهانی را، محتوای پرنوگرافیک تشکیل میدهد. و این محتوا به غیر از خودش که، در پیرامون خود عطش و اعتیاد جنسی به وجود میآورد زمینه های بسیاری نیز برای ارتباط گیری افراد مختلف به اینگونه روابط ایجاد نمی کند.
تحقیقات جهانی منتشر شده با موضوع استفاده از محتوای بزرگسالان در شبکه های اجتماعی آنلاین در نشریه (social network analysis and mining) نشان میدهد که ۷۵ تا ۹۵ درصد مردان و ۶۰ تا ۷۵ درصد زنان به نوعی از این محتوا استفاده میکنند و مسئلهای بسیار شایع است. حتی در بین جامعه آماری مذکور ۳۰ تا ۴۰ درصد کودکان نیز با این محتوا به نوعی برخورد داشته اند. هرچند که ممکن است این درصدها در کشور ما متفاوت باشد. اما این آمارها و همچنین مسائلی که ما در جامعه میبینیم، زنگ خطری است درباره ی استفاده ی نادرست از فضای مجازی و عدم وجود فرهنگ درست استفاده از آن.
فضای مجازی، علت طلاق‌های جدید
متاسفانه در سالهای اخیر ارتباطات نامشروعی که منشاء آنها در فضای مجازی بوده، علل بسیاری از طلاق ها و حتی جداییهای عاطفی میباشد. محتوای ناشایست و پیامهایی که به همسران به طور اتفاقی آنها را میبینند و نشان از خیانت میدهند و یا حتی به دلیل گسترده شدن این مطالب، گاهی زوجها را دچار برخی پیش داوریها و قضاوت های نادرست درباره ی همسر خود میکند. از این روی سیل شکایتها درباره ی خیانت همسر به دادگاهها سرازیر شده و مسائلی را به وجود آورده و از این روی دستگاه قضایی برای این مسائل نیز مجازات های کیفری قرار داده است. البته روابط نامشروع مجازی تنها به همسران محدود نمیشود و در هر صورت چنانچه شاکی داشته باشد و اثبات شود میتواند شامل مجازات شود.
آیا روابط نامشروع مجازی هم خیانت محسوب میشوند؟
احکام مربوط به خیانت بنا بر نوع آن و نوع دعوی صورت گرفته توسط شاکی میتواند متفاوت باشد. از آنجایی که مجازات در زمره ی احکام حقوقی نیست. اگر شخصی از همسر خود به دادگاه کیفری شکایت کند. چنانچه همسر مرتکب یکی از اشکال زنا و یا دیگر روابط جنسی نامشروع شده باشد، بنابر عمل انجام شده ممکن است حکم او از اعدام، سنگسار تا شلاق متفاوت باشد.
اما سوال مهم این است که آیا خیانتهای مجازی نیز شامل این مجازات ها میشوند یا خیر باید گفت که خیانتهای مجازی به راحتی نمیتوانند دلیل بر ارتکاب زنا شناخته شوند و معمولا قضات با تکیه بر پیامها و فیلمها و عکسهای رد و بدل شده بین طرفین، متهمان را محکوم به اشد مجازات نمیکنند. چرا که ممکن است شخص با وجود رد و بدل شدن این پیامها باز هم در نهایت مرتکب عمل زنا نشده باشد و برای اثبات این موضوع باید شاهدین عاقل و بالغ وجود داشته باشند.
اما برای جلوگیری از این مشکلات و رسمیت نبخشیدن به آن و مبارزه با خدشهدار کردن عفت عمومی که فضای مجازی نیز یکی از مصداقهای اماکن عمومی است، مجازاتی در نظر گرفته شده که میتواند بنا به میزان آن و تشخیص قاضی میتواند تا ۹۰ ضربه شلاق داشته باشد.
شکایت حقوقی خیانت و رابطهی جنسی نامشروع همسر معمولا توسط زوجه برای گرفتن حق طلاق و یا از طرف زوج برای رد حقوقی چون اجرته المثل مطرح میشود. چنانچه شخص بتواند ادعای خود را در دادگاه به اثبات برساند و بنا بر تشخیص قاضی بنا بر خیانت، این امکان وجود دارد احکام مذکور صادر شوند.
هرچند که دربارهی روابط نامشروع مجازی، باید در نظر داشته باشید که معمولا قضات برای آن مجازات سنگین در نظر نمیگیرند. اما اگر شاکی ادلهی کافی مانند اسکرین شات، عکس یا فیلم و صدای ضبط شده داشته باشد و بتواند این ارتباط را ثابت کند و بنا به نظر قاضی این مسئله امارهی (نشانه) خیانت در نظر گرفته شود، ممکن است که قاضی حکم مطلوب را صادر کند.
