آیا می‌توان به دلیل مشکلات جنسی از مرد طلاق گرفت؟

در جهان امروزی طلاق و جدا شدن از همسر به‌شرط ناسازگاری به یک مقوله مهم تبدیل شده است؛ اما این ناسازگاری باید جنبه منطقی داشته باشد و صرفاً نمی‌توان بر پایه احساسات و عواطف به یک زندگی مشترک خاتمه داد. ارتباط جنسی از ارکان مهم زندگی مشترک و حتی رابطه احساسی است که رضایت طرفین در این ارتباط برای ادامه زندگی حائز اهمیت است. از این رو می‌خواهیم عنوان طلاق به دلیل مشکلات جنسی را بررسی کنیم و به سؤال اینکه آیا می‌‌توان به دلیل مشکلات جنسی از مرد طلاق گرفت، پاسخ دهیم. این مطالعه به این منظور صورت می‌گیرد تا خانم‌هایی که از روابط زناشویی خود ناراضی هستند و به هر دلیلی (خجالت، شرم، حیا، تعارف و…) این نارضایتی را به نحو دیگری ابراز می‌کنند، ابتدا بدانند که رضایت جنسی در زندگی حق مسلم طرفین است و در صورت ناراضی بودن باید آگاه شوند که آیا قانون یا ماده‌ای وجود دارد که در عوض داوری به دفاع از این افراد به پا خیزد یا خیر؟!

طلاق به دلیل مشکلات جنسی

در این زمینه فرضیات متفاوتی حاکم هستند که هر کدام حکم جداگانه‌ای دارند.
اولین فرضیه ثابت و رایج روابط، زود انزالی مرد است که بدون درمان محسوب نمی‌شود. به‌طوری‌که مرد می‌تواند با مراجعه به پزشک متخصص این مشکل را برطرف کند چرا که زود انزالی برای هیچ کدام از طرفین نمی‌تواند مطلوب باشد. در صورت بروز این مشکل و امتناع مرد از مراجعه به پزشک و درمان، زن می‌تواند به دادگاه مراجعه کرده و با اثبات مشکل مطرح شده درخواست طلاق دهد.
دومین فرضیه این است که مرد قادر به نعوظ باشد اما به‌اصطلاح سرد مزاج باشد. این فرضیه نیز ملزم به اثبات مسئله از سوی زن برای دادگاه است، به‌طوری‌که زن ثابت کند از این شرایط رنج می‌برد و قادر به ادامه زندگی نیست می‌تواند درخواست طلاق دهد. درست است که طبع جنسی افراد متفاوت است و تمایل به رابطه، بستگی به عوامل مختلفی مانند عواطف، صحت جسمی، ژنتیک و… دارد اما در درازمدت سردمزاجی مرد به یک مشکل جدی تبدیل می‌شود.

سومین فرضیه که بسیار رایج است عدم برقراری رابطه جنسی از سوی مرد به‌صورت تعمدی است. دلیل این مسئله می‌تواند هر چیزی مانند نداشتن احساس و عدم کشش باشد که تفاوتی در اصل قضیه ایجاد نمی‌کند و در صورت طولانی شدن رابطه نداشتن عمدی از سوی مرد، زوجه می‌تواند درخواست طلاق دهد. البته این موضوع آن‌قدرها هم ساده نیست. در مواردی دیده شده است که مرد با اثبات عدم رعایت بهداشت تناسلی از سوی زن یا ترس زوجه از پارگی پرده بکارت و حتی درد ناشی از انزال رأی دادگاه را به نفع خود برمی‌گرداند و زوجین جهت درمان به مشاوره‌های پزشکی معرفی می‌شوند.
درصورتی‌که مرد قادر به نعوظ نباشد و به عبارتی عنن باشد، زوجه می‌تواند برای فسخ نکاح اقدام کند. به‌طوری‌که این مسئله منحصر به زمان عقد نیست و در صورت اثبات پس از عقد امکان فسخ به درخواست زن وجود دارد.

از شرایط ویژه امکان طلاق به دلیل داشتن مشکلات جنسی، رابطه جنسی غیرمتعارف است. به‌طور مثال مرد در یک روز به‌صورت متعدد درخواست رابطه داشته باشد یا مرد میل عجیب و نامتعارفی به انزال داشته باشد. در شرایطی که زوجه توانایی پذیرش خواسته‌های زوج خود را نداشته باشد و دچار آزار شود می‌تواند دادخواست طلاق خود را به محضر دادگاه برساند.
رابطه جنسی مقعدی از نمونه روابطی است که معمولا برای زن آزاردهنده است و علاوه بر مسائل شرعی و پزشکی درصورتی‌که زوجه تمایل به برقراری این نوع ارتباط نداشته باشد و مرد اصرار بورزد امکان درخواست طلاق از سوی زن ایجاد می‌شود.

لازم به ذکر است که تمامی موارد ذکر شده تنها در صورت اثبات منجر به طلاق به دلیل مشکلات جنسی می‌شوند. اگر علت ارائه‌شده از سوی زن در محضر دادگاه محکمه‌پسند نباشد درخواست طلاق پذیرفته نخواهد شد. در چنین شرایطی زوجه می‌تواند به دلایل دیگری جهت جدایی اتکا کند که البته آن دلایل نیز باید به مرحله اثبات برسند و در صورت عدم ارائه مدرک موثق جملات لفظی زن موردقبول قرار نمی‌گیرند. این نوع دلایل می‌توانند شامل رفتار خشونت‌آمیز مرد، خیانت از سوی مرد، ناسازگاری شدید، نزاع فیزیکی و… باشند.