ورود به عنف چیست؟

چنانچه افرادی بدون اجازه­ی صاحب خانه قصد ورود به حریم خانه­ی او را داشته باشند و در این راه از اقداماتی که بیانگر اعمال زور و فشار باشد، مانند شکستن در یا پنجره، شکستن قفل در و یا هرگونه اقدامی از این دست انجام دهند، به عنوان ورود به عنف شناخته می­شود و شامل مجازات از سوی قانون­گذار است.

ورود به عنف می­تواند انواع بسیار گوناگونی داشته باشد و البته تشخیص قاضی در این مسئله دارای اهمیت خاصی است و همچنین شدت احکام بسته به شدت اقدام، همراه داشتن سلاح از جمله سرد یا گرم و اقدامات دیگر یا تهدید متفاوت بوده و البته یک پرونده می­تواند شامل چندین مورد برای شکایت باشد که یکی از این اقدامات صورت گرفته ورود به عنف است.

برای مثال ممکن است عده­ای به قصد دزدی، درب خانه­ای را شکسته و با همراه داشتن سلاح وارد خانه شده و اقدام به ضرب و شتم و همچنین سرقت اموال نمایند. در این صورت ورود به عنف تنها یکی ازعناوین شکایت است و می­توان برای همراه داشتن سلاح، اقدام به ضرب و شتم و سرقت نیز از مجرم شکایت کرد.

می­توانیم از موارد زیر به عنوان مثال­هایی که به عنوان ورود به عنف شناخته می­شوند نام ببریم:

• ورود افراد با زور به منظور سرقت یا درگیری به حریم خانه­ی شخصی دیگر: این دست از اتفاقات می­تواند در یک دعوا یا درگیری، درگیری­های ناموسی و خاندانی، یا حمله­ی مسلحانه به خانه به منظور ارعاب شخص یا سرقت از آن خانه اتفاق بیفتد
• ورود مأموران انتظامی بدون داشتن مجوز از سوی مقام قضایی: حتی مأموران انتظامی، بدون اجازه­ی دستگاه قضایی، حتی به منظور تفتیش و کشف جرم و یا دستگیری مجرم، اجازه­ی ورود به حریم خصوصی او را ندارند و مرتکب جرم ورود به عنف شناخته می­شوند.
• ورود مالک بدون اجازه مستأجر به حریم شخصی خانه­ی او: ورود بدون اجازه و با زور مالک به خانه­ی مستأجر نیز، با وجود اینکه مالک خود صاحب ملک به شمار می­رود، می­تواند مصداق ورود به عنف شناخته شود.

توجه داشته باشید که ورود به عنف تنها برای ورود به املاکی قابل قبول است که محل زندگی بوده و حریم شخصی و خصوصی زندگی کسی باشد و برای مثال ورود به زمینی که دور آن را دیوار کشیده­اند یا باغ و مرتع را نمی­توان به عنوان ورود به عنف شناخت و یا همچنین ورود به خانه­ای که خالی بوده و مدت­ها رها شده است. این موارد، مصادیق مجرمانه­ی قوانین دیگری هستند که باید با شکایت از همان مفاد به آن­ها اشاره کرد.

مجازات ورود به عنف

اگرچه مجازات ارتکاب به جرم ورود به عنف، می­تواند بنا بر شدت جرم و تشخیص قاضی، متفاوت باشد. اما به طور کلی بنا بر قانون مجازات اسلامی، ورود به عنف مجازات شش ماه تا سه سال زندان را در پی دارد و اگر مرتکبین این جرم چند نفر باشند و سلاحی به همراه داشته باشند، مجازات آن­ها دو برابر شده و برابر با یک تا شش سال حبس می­شود. حمل یا عدم حمل سلاح و همچنین حضور داشتن یا نداشتن ساکنین در خانه، از مولفه­های مهمی است که می­تواند شدت مجازات را افزایش می­دهد.

شبهات ورود به عنف

همانطور که پیش­تر اشاره کردیم، ورود به عنف از جرائمی است که تشخیص آن به سادگی اتفاق نمی­افتد و بسیاری ممکن است با شکایت نادرست در این مورد، و یا عدم توانایی در اثبات جرم، باعث از دست رفتن حقشان در محاکم شوند. طبق ماده­ی ۶۹۴ قانون مجازات اسلامی  شرط اصلی ورود به عنف، ورود به ملکی که محل زندگیست و همچنین برداشتن مانع توسط شخص با اعمال خشونت و ورود به آن است. از جمله­ی این مصادیق، شکستن در، پنجره، دیوار، قفل، تهدید اعضای خانه و ورود ناگهانی و به زور را نام برد.

از این رو، بسیاری از اقدامات، مانند ورود با نردبان، شاه کلید، ورود به اتاقی در هتل یا مسافرخانه در صورتی که شخص ساکن در اتاق، در آن حضور ندارد، همچنین ورود مالک به ملک استیجاری بدون اعمال زور، ورود به خانه­ی خالی، زمین بایر یا کشاورزی که محل سکونت نیست و یا درگیری­های خانوادگی را ( برای مثال ورود خانواده و خویشان یکی از  ساکنین خانه در یک دعوای خانوادگی به درون خانه ) و امثالهم را نمی­توان مصداق ورود به عنف دانست و می­توان آن­ا را مصادیق جرم­هایی مانند ورود غیر مجاز، تصرف ( در صورت سکونت در ملک خالی)، تعدی و یا عدم وقوع جرم و از این حیث به حساب آورد. از این روی در پرونده­های با موضوعیت ورود به عنف و در بهترین حالت، پیش از شکایت رسمی، کار بسیار درست و عقلانی ایست، اگر شاکی با وکیلی مجرب مشورت نماید و یا وکیلی اخذ کند به پرونده­اش رسیدگی نماید. زیرا وجود وکیل با داشتن آگاهی کافی از مفاد قانونی و همچنین در نظر داشتن اقدامات مجرم، می­تواند شکایت را به صورتی تنظیم کند که قابل اثبات باشد و موجب تضییع حق شاکی نشود.