طلاق یک راهی است که به موجب آن زوجین (یعنی زن و شوهر) می توانند از یکدیگر جدا شوند در قانون مدنی ایران حق طلاق برای مرد در نظر گرفته شده است به این مفهوم که مرد می تواند هر زمان که اراده نماید از همسر خود جدا شود مشروط بر این که تمامی حقوق قانونی زن از جمله مهریه، نفقه، اجرت المثل را پرداخت نماید . اما در آن سوی ماجرا زن چنین حقی ندارد و نمی تواند به راحتی از مرد جدا شود مگر این که ثابت نماید شروطی که ضمن عقد ازدواج آمده است از قبیل اختیار نمودن همسر دیگر از سوی مرد و غیره توسط شوهر نقض گردیده است یا این که زن دچار سختی و مشقت بی پایان در زندگی مشترک شده؛ مثلاً شوهر زن را تنبیه بدنی می نماید .بنابراین ملاحظه می نمائید که زن به راحتی مرد نمی تواند به زندگی مشترک پایان دهد؛از این رو معمولاً زن به دنبال راهی می باشد تا به آن وسیله بتواند براحتی از مرد جدا شود.
یکی از این موارد دادن حق طلاق به زن می باشد؛ در صورتی که زن از مرد وکالت اخذ نماید که هر وقت بخواهد خود را مطلقه نماید، دیگر نیازی به حضور مرد برای طلاق وجود ندارد و زن می تواند براحتی خود را مطلقه سازد. هر چند وجود چنین وکالتی روند طلاق را برای زن بسیار راحت می نماید اما معایبی برای شوهر دارد از جمله این که زن می تواند هر زمان بخواهد خود را مطلقه نماید و سپس این که زن می تواند همزمان با طلاق تمامی حقوق خود از جمله مهریه و اجرت المثل را مطالبه نماید. بنابراین دادن حق طلاق از سوی مرد می تواند همزمان با گذشتن از تمامی حقوق از سوی زن باشد.
