معامله انجام شده نسبت به دو دانگ معامله صوری تلقی نمی شود بلکه معامله واقعی است ولی عنوان آن تضمین وجوه قرضی است بنابراین باید نسبت واقعی و تضمینی بودن معامله در بیع نامه درج میشد و بدون این امر اثبات تضمینی بودن معامله بسیار دشوار می باشد.