بحران ویروس کرونا در روزهای آخر سال ۱۳۹۸ دغدغه های عدیده ای را برای بسیاری از مردم بوجود آورده است ویروسی که بنابر اعلام مسئولین قربانیان زیادی را تا این لحظه از جامعه گرفته است از این رو اهمیت بالای سرعت انتقال ویروس کرونا منجر به این گردید که تمامی مدارس و دانشگاه ها بسیاری از برنامه های ورزشی، سینما ها، تجمعات تعطیل و به زمانی دیگر موکول گردیدند حتی سهمیه بنزین نوروزی برای جلوگیری از سفرهای غیرضروری نوروزی، با تأخیر به کارت سوخت خودروها واریز می شود اکنون سوالاتی که ذهن عده ای از مردم را به خود مشغول نموده است، و سلامتی بسیاری از افراد جامعه ای را در خطر می اندازد را در گروه وکلای دادگستری ره جویان عدالت توسط کارشناس ارشد مجموعه جناب آقای محمدرضا زینلی مورد بررسی قرار دادیم.
سوال: آیا پرتاب یا رها کردن ماسک و دستکش یا دستمال کاغذی استفاده شده در خیابان و معابر عمومی در قانون جرم انگاری شده است یا خیر؟!
اشخاص بی مسئولیت که متأسفانه نسبت به پرتاب یا رها کردن موارد مصرفی مانند ماسک و دستکش یا دستمال کاغذی اقدام می نمایند علاوه بر نشان دادن بی فرهنگی و بی تمدنی خود مسئولیت قانونی را دارند و طبق ماده ۲۰ قانون طرز جلوگیری از بیماری های آمیزشی و بیماری های واگیردار مصوب ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ که در قسمت اخیر ماده فوق الذکر می گوید: ریختن زباله یا هر نوع کثافاتی در گذرهای عمومی ممنوع است و متخلفین از این ماده مطابق آئین نامه ای که بهداری تنظیم می نماید به کیفر خلافی محکوم می شوند.
سوال: آیا در خصوص رستوران ها و فروشگاه های مواد غذایی در مواقع بیماری های واگیردار قانونی وجود دارد یا خیر؟!
ماده ۲۱ ام از قانون فوق الذکر اشخاصی که برخلاف دستور های بهداری نسبت به محافظت مواد غذایی که در معرض فروش گذارده می شود رفتار نموده یا اقدام به فروش مواد غذایی فاسد یا نا سالم نمایند از ۱۵ تا ۳۰ روز حبس تعدیلی یا جزای نقدی محکوم می شوند.
سوال: آیا اشخاصی که مانع اجرای مقررات بهداشتی شوند یا باعث انتشار ویروس کرونا شوند در قانون جرم انگاری شده یا خیر؟!
این روزها متأسفانه اشخاصی در جامعه وجود دارند که علاوه بر عدم رعایت موارد بهداشتی باعث انتشار ویروس کرونا می شوند و یا بر اثر غفلت باعث انتشار این ویروس می شوند که این اقدامات خوشبختانه در ماده ۲۱ ام قانون فوق الذکر متخلفین را به ۸ روز تا ۲ ماه حبس و جزای نقدی و یا به یکی از این دو کیفر محکوم می شوند.
آیا پدر خانواده و صاحبین هتل ها نسبت به معرفی اعضای خانواده و مهمان ها در هنگام بیماری های واگیردار مسئولیتی دارند یا خیر؟!
به استناد ماده ۱۹ قانون مذکور رئیس خانواده (پدر) نسبت به اهل خانواده و صاحبین مهمان خانه ها(هتل) هم درباره مسافرین همین وظیفه را عهده دارند به علاوه در روستاهای کوچک کدخداها موظف اند ظرف مدت یک هفته این موارد را فوراً به بهداری اطلاع رسانی کنند.
علاوه بر اشخاص فوق در صورت رؤیت بیماری های واگیردار در اماکن پرجمعیت مانند مدارس، کارخانجات، زندان ها و … دیده شوند باید متصدیان آن مراکز و پزشک مسئول آن مراکز را مطلع نمایند.
سوال: هرگاه در بیمارستان ها یا درمانگاه ها شخصی که همراه مریض می باشد و دارای ویروس کرونا باشد ولی از مراجعه به پزشک یا انجام درمان امتناع کند و مسئول درمانگاه متوجه بیماری واگیردار ویروس کرونا او شود چه اقدامی می تواند انجام دهد؟
در این برهه زمانی اشخاصی که به همراه اقوام نزدیک یا دور خود جهت هر نوع بیماری به درمانگاه یا بیمارستان مراجعه نمایند حتی اگر بیماری آن شخص که مراجعه نموده اند به همراه او واگیردار نباشد ولی شخص همراه دارای ویروس کرونا باشد به استناد ماده ۱۲ از قانون فوق الذکر که می گوید هرگاه بهداری به وجود کسی که مبتلا به بیماری آمیزشی واگیردار یا ویروس کرونا است اطلاع یافت می تواند به وسائل مقتضی بازجویی کند که بیمار مشغول به درمان می باشد یا خیر و در صورت لزوم اخطار لازم را بنماید تا اگر بیمار در ظرف مهلت مقرر به درمان نپرداخت او را الزام به درمان کند.
